سیگنال فضایی رادیویی پدیده مرموزی بوده از سال ۲۰۰۷ تاکنون توجه دانشمندان سراسر جهان را به خود جلب کرده است. تا به حال ۱۰۰ نوع از این پالس ها به ثبت رسیده، اما فقط در ۱۰ مورد، سیگنال های دریافتی توسط تجهیزات زمینی به صورت تکرار شونده بوده اند.

با این حال، هیچ یک از سیگنال های فضایی رادیویی دریافت شده الگو و سیستم مشخصی نداشته اند و این اولین بار است که از نقطه مشخص و ناشناخته ای از فضا، سیگنالی به زمین می رسد که هر ۱۶ روز یک بار الگوی آن تکرار می شود. دانشمندان تلسکوپ رادیویی چایم (CHIME) در بریتیش کلمبیای کانادا، با استفاده داده های جمع آوری شده در مورد FRB به نتیجه گیری اخیر رسیده اند و هنوز کسی نمی داند که سیگنال فضایی مرموز اخیر از لحاظ علم کیهان شناسی و بحث ارتباط با موجودات فرازمینی چه معنایی می تواند داشته باشد.

همچنین بخوانید:

منشا غیرمنتظره جدیدترین سیگنال رادیویی فضایی پیدا شد!

الگوی منظم این پالس ها به طوری است که در هر سیکل، یک یا دو سیگنال مجزا هر یک ساعت به زمین می رسد و این روند تا چهار روز ادامه دارد. در روز چهارم سیگنال ها متوقف می شوند و برای مدت دوازده روز، هیچ خبری از پالس های رادیویی، از مکان مشخص شده در فضا نیست. در روز دوازدهم مجددا سیگنال ها به زمین می رسند و یک سیکل جدید را آغاز می کنند. مدت زمانی هم که دانشمندان کانادایی امواج رادیویی دریافتی را زیر نظر گرفته اند، از تاریخ ۱۶ سپتامبر ۲۰۱۸ تا ۳۰ اکتبر ۲۰۱۹ بوده است.

مبدا این سیگنال فضایی مرموز یک کهکشان مارپیچ در فاصله نیم میلیارد سال نوری از زمین است. دانکن لاریمر (Duncan Lorimer)، اختر فیزیک دانی از دانشگاه ویرجینیا غربی می گوید که کشف اخیر بسیار شگفت انگیز است و این احتمال وجود دارد که از طریق این پالس های تکرارشونده، راز سیگنال های فضایی رادیویی یک بار برای همیشه افشا شود. لوریمر می گوید که سیگنال های مورد نظر می توانند به دلیل گردش مبدا پالس به دور ستاره یا سیاه چاله ها تکرار شوند و همچنین نمی توان تاثیر بادهای کیهانی و سایر عواملی که سیگنال ها را برای مدتی مشخص مسدود می کنند، نادیده گرفت.

با اینکه دانشمندان هنوز نمی دانند که چه چیزی این سیگنال فضایی مرموز را به وجود می آورد، برخی از احتمالات کمرنگ شده اند؛ به عنوان مثال لئون استروم (Leon Oostrum) از دانشگاهی در هلند می گوید که احتمال ارسال پالس ها توسط موجودات فضایی آن قدرها هم بالا نیست. استروم معتقد است که دوره زمانی ۱۶ روزه برای ارتباط گیری کمی طولانی بوده و به همین دلیل اگر آدم فضایی ها قصد ارسال پیامی به زمین را داشتند، این سیگنال ها را با سرعت بیشتری می فرستادند.

همچنین بخوانید:

دانشمندان یک قدم دیگر به رمزگشایی FRBها ، امواج مرموز رادیویی فضایی، نزدیک شدند

مطالعات ژئومغناطیس در بزرگترین قلعه اورارتویی ایران با هدف بدست آوردن اطلاعات جامع تر از وجود ساختارها و بقایای معماری موجود در لایه های زیرین بخش منطقه مسی و شرق قلعه آغاز شد .

روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری ، غلام شیرزاده سرپرست هیأت پژوهش ژئومغناطیس در قلعه تاریخی بسطام امروز دوشنبه با بیان این مطلب گفت :قلعه تاریخی بسطام  در فاصله ۱۰ کیلومتری غرب شهر قره ضیاءالدین مرکز شهرستان چایپاره در شمال استان آذربایجان غربی واقع شده است.

او از این قلعه با ۳۲ هکتار مساحت به عنوان بزرگترین قلعه اورارتویی حوزه سرزمین ایران نام برد وتصریح کرد :قلعه بسطام از یک قلعه مرکزی با سه بخش جداگانه( پایین قلعه، میان قلعه و بالا قلعه ) و منطقه مسی تشکیل شده است.

این باستان شناس با اشاره به پیشینه کاوش ها در این محوطه افزود :سابقه مطالعات باستان شناسی محوطه نشان می دهد که این قلعه تاریخی توسط هیات آلمانی به سرپرستی ولفرام کلایس شناسایی و به مدت ۱۰ سال مورد کاوش باستان شناسی قرار گرفته است.

وی با بیان اینکه این مطالعات تا سال ۱۹۷۸ میلادی اداامه یافته گفت: بعد از یک وقفه زمانی طولانی در سال ۱۳۷۷ دکتر خطیب شهیدی کار کاوش در این محوطه را ادامه دادکه کاوش هیات ایرانی تا سال ۱۳۷۹ ادامه یافت. 

به گفته شیرزاده در سال ۱۳۹۴ با حمایت و پیگیری اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان آذربایجان غربی و فرمانداری شهرستان چایپاره پروسه تشکیل پایگاه ملی اورارتوشناسی بسطام آغاز و در همان سال به سرانجام رسید.

او افزود: با شکل گیری پایگاه ملی در این مکان مطالعات حفاظت، مرمت و ساماندهی قلعه بسطام با انسجام بیشتری دنبال شد.

این باستان شناس در ادامه اظهار داشت :در این راستا با هماهنگی های انجام شده با دانشگاه اینسبورگ اتریش و پژوهشکده باستان شناسی، انجام مطالعات ژئومغناطیس در دستور کار پایگاه بسطام قرار گرفت.

وی هدف از این مطالعات را  بدست آوردن اطلاعات جامع تر از وجود ساختارها و بقایای معماری موجود در لایه های زیرین بخش منطقه مسی و شرق قلعه بسطام ، که  می تواند راهنمای خوبی برای کاوش باستان شناسی هدفمند قلعه بسطام در سال های آینده باشد اعلام کرد.

مطالعات ژئومغناطیس در قلعه تاریخی بسطام با مجوز ریاست پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری در حال انجام است .

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، مجید کوهی، سرپرست کاوش در گورستان باستانی اسب ریسه با اعلام این خبر در نشست گزارش به همکار که به همت پژوهشکده باستان شناسی در محل پژوهشگاه برگزار شد، گفت: بیشتر سفال های کشف شده از دوره تاریخی احتمالا مربوط به دوره های ساسانی و اشکانی هستند.

او با اشاره به کشف یکسری سفال خاکستری رنگ بسیار شاخص، هدف از این کاوش را شناسایی توالی دوره های تاریخی در محوطه اسب ریسه اعلام کرد و گفت: یافته های سطحی نشان می دهد از دوران عصر آهن و تاریخی نیز در این محوطه آثاری وجود دارد و این در حالی است که تاکنون از دوره اسلامی آثاری به دست نیامده است.

این باستان شناس افزود: این محوطه تاریخی به دلیل وجود  گوردخمه های افقی بر صخره ها تا حدودی با سایر محوطه های تاریخی و گورستانی در استان گیلان و شمال کشور متفاوت است.

وی گورستان باستانی اسب ریسه را منحصر به فرد دانست و گفت:   در این گورستان، گورهای کلان سنگی منطقه طالش ایران با سبک معماری خاصی وجود دارد که به صورت چهار چینه ای با سنگ‌های بزرگ ساخته شده اند.

کوهی با ابراز تاسف از تخریب های انجام شده توسط حفاران غیر مجاز گفت: در جریان کاوش اخیر ساختار معماری در دامنه صخره ها که با استفاده از سنگ های رودخانه ملات گل ساخته شده اند، شناسایی شد.

او در ادامه با اشاره به بازکردن یک گور تاریخی در کاوش گفت: متاسفانه در این گور به رغم وجود اسکلت کامل، هیچ آثاری وجود نداشت که بتوانیم با توجه به آن، دوره تاریخی گور را شناسایی کنیم.

این باستان شناس با اشاره به وجود گورهایی به صورت پلکانی در دامنه صخره گفت: ایجاد ترانشه هایی در فضاهای اطراف این گورها نشان داد در این محل هم دیوارها و اتاق هایی وجود دارد که احتمالا با قبور مرتبط بوده اند.

او با اشاره به این نکته که نمونه این قبور در سیراف، حصیرآباد و بیشابور وجود دارند، گفت: تلاش کردیم براساس منایع مالی و امکانات داده های هرچند اندکی را از این محوطه به دست آوریم تا شاید در اینده با کاوش های گسترده و دقیق اطلاعات بیشتری به دست آید.

کوهی تنها کاوش و پژوهش میدانی در گورستان باستانی اسب ریسه گیلان را مربوط به سال ۱۳۹۳ اعلام کرد و افزود: کاوش حاضر نیز با توجه به کمبود منابع مالی بسیار اجمالی بوده و داده های بسیار اندکی از محوطه به دست آمد و امیدواریم در آینده با کاوش های وسیع تر بتوانیم اطلاعات کامل تری به دست آوریم.

به گفته این باستان شناس در کاوش سال ۹۳ بیش از ۳۰ محوطه و گورستان تاریخی در این محوطه شناسایی شد.

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، بهروز بازگیر، سرپرست کاوش باستان شناختی غار کلدر با اعلام این خبر در نشست گزارش به همکار که به همت پژهشکده باستان شناسی در محل پژوهشگاه برگزار شد، گفت: تا قبل از کاوش های غار کلدر، همه توجهات روی منطقه شامات متمرکز بود اما کاوش های غار کلدر با ۵۴هزار و ۴۰۰سال قدمت، منجر به تاریخ نگاری لایه های پارینه سنگی تازه ای شد.

او در ابتدا با ذکر پیشینه ای درباره تکامل بشر و مسیرهای مهاجرتی انسان های هوشمند، توضیح داد که   گونه های انسان های هوشمند چگونه و  از چه مسیرهایی به قاره اروپا رسیده اند.

این باستان شناس از تنگه جبل الطارق، سیسیلی، کریدور فلسطین و باب المندب به عنوان چهار مسیر احتمالی پراکنش و مهاجرت انسان های هوشمند (هموساپین ها) نام برد و به دو موج مهاجرتی انسان های هوشمند اشاره کرد.

او افزود: نخستین موج و اولین داده های موجود درباره انسان های هوشمند، قدمت حضور این انسان ها در قاره افریقا را مربوط به ۱۹۵هزار سال پیش اعلام کرده است.

بازگیر در ادامه از کشف شواهد ۶۰ هزار ساله در استرالیا، پناهگاه صخره ای قفذه در منطقه شامات و غار فویان در چین با قدمت های ۸۰ تا ۱۲۰ سال هزار سال خبر داد.

به گفته وی، نخستین شواهد به دست آمده از حضور انسان هوشمند در قاره اروپا مربوط به ۴۰ تا ۴۳ هزار سال پیش است.

 کشف محوطه ۳۰۰ هزار ساله در مراکش

او درباره موج دوم، به کشف محوطه ای در مراکش با قدمت ۳۰۰هزار سال و همچنین به وجود سایت های متعدد از موج دوم مهاجرت انسان هوشمند در منطقه شامات و قاره آسیا اشاره کرد و گفت: سایت کسار اکیل در لبنان با قدمت ۴۸ هزار سال، منوت در فلسطین اشغالی با ۴۹ هزار سال و غار کلدر در خرم آباد از مهمترین این سایت ها هستند.

بازگیر افزود: تا قبل از کاوش های غار کلدر، همه توجهات روی منطقه شامات متمرکز بود اما کاوش های غار کلدر با ۵۴هزار و ۴۰۰سال قدمت، منجر به تاریخ نگاری لایه های پارینه سنگی تازه ای شد.

وی با اشاره به انجام مطالعات منطقه ای قبل از شروع کاوش غار کلدر گفت: فصل دوم کاوش غار کلدر با هدف تاریخ نگاری و لایه نگاری دقیق انجام شد.

این باستان شناس در ادامه به شناسایی توالی پارینه سنگی میانه و جدید در غار کلدر اشاره کرد و از کشف ابزارهای انسان های نئاندرتال و هموساپین در این غار خبر داد.

به گفته وی، در لایه نگاری انجام شده، چهار تاریخ ترمونومینسانس و سه مورد کرین ۱۴ به دست آمد.

او افزود: در لایه چهارم آثار و شواهد انسان های هوشمند (پارینه سنگی جدید) شناسایی شد که با توجه به آنالیزهای ترمونومینسانس، تاریخ های ۲۳هزار و ۱۰۰ سال، ۲۵ هزار و ۵۰۰ سال، ۲۶ هزار سال و ۲۹  هزار و ۴۰۰ سال به دست امد.

بازگیر در ادامه به نتایج آزمایش های کربن ۱۴ اشاره کرد و گفت: این نتایج تاریخ های ۳۸ هزار و ۶۵۰ سال، ۴۴هزار و ۲۰۰سال و ۵۴ هزار و ۴۰۰ سال را در قسمت پایینی لایه پارینه سنگی جدید نشان داد.

او این تاریخ را نقطه عطفی در زمینه حضور انسان های هوشمند در ایران و غرب قاره آسیا اعلام کرد.

 کشف قدیمی ترین شواهد استفاده از قیر طبیعی در ایران و غرب قاره آسیا

بازگیر در ادامه از کشف قدیمی ترین شواهد استفاده از قیر طبیعی در ایران و غرب قاره آسیا خبر داد و گفت: در قسمت جاگذاری سرپیکان ها بر روی چوب از مواد چسبنده طبیعی استفاده می کردند.

او با اشاره به قدمت ۵۴ هزار ساله لایه پارینه سنگی جدید غار کلدر، گفت: در نزدیکی محوطه یک منبع مواد خام پیدا شد که به نوعی منبع قیرطبیعی است.

این باستان شناس در ادامه از مقایسه همه محوطه های مهم پارینه سنگی زاگرس را از لحاظ کورونولوژی بعد از اکتشافات غار کلدر خبر داد و گفت: غار شنیدار در اربیل کردستان عراق، غار کوبه در استان کرمانشاه، غار یافته و کلدر در لرستان، غار بوف در نقش رستم شیراز مورد بررسی و مقایسه قرار گرفتند.

به گفته وی، در حال حاضر غار کلدر با ۵هزار و ۴۰۰سال قدمت بیشتر، قدیمی ترین غار در زاگرس محسوب می شود.

او از چاپ کرنولوژی غار کلدر به صورت رسمی در یکی از معتبرترین مجلات دنیا خبر داد و در ادامه به چاپ مقالات منتشر شده از نتایج کاوش غار کلدر در  مجلات معتبر داخلی و بین المللی اشاره کرد.

به گفته وی، در نشریه معتبر نشنال جغرافی، ایران به عنوان نخستین انسان های هوشمند در غرب قاره اسیا  معرفی شد.

بازگیر  با اشاره به این که به رغم پتانسیل موجود متاسفانه ایران تا پیش از این در مطالعات پارینه سنگی جهان جایگاهی نداشته است، گفت: ما تاریخ شروع پارینه سنگی قدیم را به درستی نمی دانستیم و پارینه سنگی میانه را در ایران بین ۲۰۰ تا ۴۰ هزار سال برآورد شده بود اما هیچ مستنداتی در این زمینه وجود نداشت و پایان این دوره را هم نمی دانستیم. برای پارینه سنگی جدید هم تاریخی بیشتر از ۴۰هزار سال نداشتیم.

او افزود: با تاریخ نگاری انجام شده نه تنها موفق شدیم پایان پارینه سنگی میانه را به دست آوریم بلکه آغاز پارینه سنگی جدید نیز مشخص شد.

او با اشاره به این که هنوز جایگاه ایران از نظر کرونولوژی پارینه سنگی قدیم  مشخص نیست، یافتن محوطه های پارینه سنگی قدیم در محوطه را یکی از برنامه ها آتی اعلام کرد.

این باستان شناس در ادامه پیشنهاد راه اندازی سایت  موزه و اکوکمپ گردشگری را مطرح کرد و گفت: برنامه مقدماتی آماده و طرح اولیه به استاندار استان لرستان ارائه شده است و امیدواریم با آماده سازی زیرساخت ها و نیز کمک سازمان میراث فرهنگی و گردشگری و پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری اقدامات لازم برای ثبت جهانی محوطه را انجام دهیم.

به گفته بازگیر، با راه اندازی موزه و مرکز پژوهشی، سایت موزه و اکوکمپ گردشگری در این محوطه حدود یک هزار و هشتاد شغل  درشهرستان خرم آباد ایجاد خواهد شد.

اردبیل – مدیرکل میراث فرهنگی استان اردبیل از کشف آثار دوران مس و مفرغ از شهر باستانی برزند واقع در شهرستان گرمی خبر داد.